RoH

Ring of Honor - jest niezależną amerykańską promocją wrestlingową. Założona została w 2002 roku przez Rob'a Feinstein'a a w chwili obecnym posiadaczem większości udziałów jest Cary Silkin. Zazwyczaj ROH wypuszcza kilka gal w miesiącu w porywach jest to nawet sześć widowisk. Co roku odbywają się takie gale jak Anniversary Show, Death Before Dishonor, Survival of the Fittest, Glory by Honor oraz Final Battle ( które jest zarazem ostatnim show w danym roku ). Federacja nagrywa wszystkie swoje gale a następnie rozprowadza je na płytach DVD w swoim firmowym sklepie. Gale te są również emitowane z kilkumiesięcznym opóźnieniem w telewizji Fight Network na terenie Kanady i Wielkiej Brytanii, na Samurai TV dla widzów z Japonii oraz jedynie gale PPV dla widzów na terenie Stanów Zjednoczonych.
W kwietniu 2001 roku firma RF Video zajmująca się dystrybucją gal wrestlingowych, po zbankrutowaniu ECW, szukała nowej federacji, która mogłaby zająć miejsce Extreme Championship Wrestling. Na początku próbowała rozprowadzać kasety z gal lokalnych federacji, jednak nie przynosiło to zysków jaki życzyli sobie mieć właściciele. Wtedy to główny udziałowiec w firmie Rob Feinstein postanowił założyć własną federację, która byłaby w stanie zapełnić pustkę po ECW. Pierwsza gala ROH odbyła się 22 lutego 2002 roku i nosiła nazwę "The Era of Honor Begins". W karcie znalazło się dziewięć walk w tym pojedynek o IWA Intercontinental Title pomiędzy Eddy'm Guerrero a Super Crazy'm oraz triple threat match'u w którym zmierzyli się Bryan Danielson, Christopher Daniels i Low Ki, którzy dziś nazywani są ojcami ROH.
Podczas swojego pierwszego roku działalności ograniczało się do liczby miast w których odbywały się ich gale ( były to tylko miasta w północno-wchodniej części USA ). W 2003 roku granice występów uległy poszerzeniu i wrestlerzy ROH wystąpili w New Jersey, Ohio, Connecticut i Marylad dzięki temu federacja zyskała jeszcze większy rozgłos i to nie tylko na terenie USA.
W 2004 roku wybuchł skandal, w którym właściciel federacji - Rob Feinstein został złapany na molestowaniu seksualnym swojej pracownicy. Sytuacja ta wpłynęła bardzo źle na wizerunek ROH, co spowodowało, że Feinstein odszedł z zarządu a wpływy z gal bardzo malały przez następny rok. Kryzys ten wykorzystało TNA przeciągając na swoją stronę takie ikony ROH jak AJ Styles czy Christopher Daniels.
Po tym paśmie nieszczęść zdesperowany Feinstein zdecydował się odsprzedać swoje udziały w federacji dla Doug'a Gentry'ego, który następnie sprzedał federację dla Cary'ego Silkin'a. Pod jego władzą federacja otworzyła swój sklep wysyłkowy na stronie internetowej umieszczając w nim nie tylko swoje produkty, ale także gale konkurencyjnych promocji.
Jeden z największych znawców wrestlingu na świecie, naczelny dziennikarz Wrestling Observer - Dave Meltzer w swoim pięciogwiazdkowym rankingu umieścił kilka walk z ROH, oto one :
1) Samoa Joe vs. CM Punk na gali Joe vs. Punk II
2) Samoa Joe vs. Kenta Kobashi z gali Joe vs. Kobashi
3) Do FIXER (Dragon Kid, Genki Horiguchi i Ryo Saito) vs. Blood Generation (CIMA, Naruki Doi i Masato Yoshino) z gali Supercard of Honor.

Warto dodać, że walka Joe vs. Punk była pierwszym pojedynkiem od 1997 roku, który odbył się na terenie USA, a dostał pięć gwiazdek.
Tak pochlebne opinie wyciągnęły federację z dołka i pozwoliły jej od trwającego ponad rok okresu strat, zacząć wychodzić na plus.
23 stycznia 2007 roku ROH ogłosił plany wybrania się w tour po Japonii. Pierwsze widowisko w Kraju Kwitnącej Wiśni, odbyło się 16 lipca a współorganizatorem gali była japońska federacja NOAH, dzień później wrestlerzy ROH zawitali na gali Dragon Gate. Wkrótce potem Ring of Honor został pierwszą promocją w USA, w której żaden Amerykanin nie był w posiadaniu jakiegokolwiek pasa. Te trzymali zapaśnicy japońscy :

1) ROH World Tag Team Title - Naruki Doi i Shingo
2) ROH World Title - Takeshi Morishima

2 maja 2007 roku, zarząd ROH oznajmił, że podpisał kontrakt z G-Funk Sports & Entertainment, celem, którego było wydawanie gal PPV na antenie iN DEMAND Networks, TVN, i the DISH Network. W umowie zawarty był punkt, który nakazywał nagrywanie gal co 60 dni. W tym samym czasie TNA po raz kolejny urządziło "łapankę" w ROH, podpisując kontrakty z Homicide i Austin'em Aries'em.
Pierwsza gala pay-per-view została nagrana 12 maja, nosiła ona nazwę Respect is Earned i została wyemitowana na antenie DISH Network.

KODEKS HONORU

Rzeczą, która od zawsze wyróżniała ROH spośród innych promocji wrestlingowych jest jedyny w swoim rodzaju " Code of Honor ", zawarte w nim są zasady jakimi powinni się kierować wrestlerzy podczas swoich walk. Początkowo w kodeksie zawartych było pięć praw :

1) Musisz podać przeciwnikowi rękę przed rozpoczęciem walki
2) Całkowity zakaz integracji z zewnątrz oraz żadnego mieszania się w pojedynki innych wrestlerów.
3) Żadnych zdradzieckich ataków
4) Zakaz atakowania urzędników i innych pracowników federacji
5) Nie starać się zostać zdyskwalifikowanym

Pierwsze trzy zasady były przygotowane specjalnie dla heelów, którzy łamiąc zasady bardziej uwiarygodniali swój gimmick. Czwarta i piąta miała na celu ograniczenie nieprzewidzianych końcówek walk. Gdy jakiś wrestler złamie wszystkie pięć zasad zostanie dożywotnio zdyskwalifikowany.
Na początku roku 2004, główny booker federacji Gabe Sapolsky uznał, że Kodeks Honoru, zaczyna być uciążliwy. Nie pozwalał on na wprowadzenie do walk więcej dramaturgii oraz wybuchowości. Wtedy to z jego inicjatywy zapadła decyzja, aby zlikwidować kodeks. Sytuacja ta wywołała głosy oburzenia wśród kibiców i największych gwiazd federacji. Po wielu naciskach kodeks powrócił lecz w odmienionej formie, zawierał już tylko trzy punkty :

1) Musisz podać przeciwnikowi rękę przed i po walce, jeśli go szanujesz
2) Utrzymywać wysoki poziom walk
3) Szanować urzędników i pracowników federacji

KANDYDACI NA MISTRZÓW

Początkowo ROH nie miał żadnego formalnego sposobu na ustalanie kandydatów do walk o World Title. Gdy największy heel w federacji - Xavier, zaczął unikać wyznaczania rywali, zarząd postanowił utworzyć Top Five Ranking, który miał na celu ustanowić kolejkę wrestlerów do pasa mistrzowskiego. Zapaśnicy byli tam umieszczani na podstawie aktualnego bilansu zwycięstw i porażek. Lider tabeli otrzymywał Number One Contender's Trophy, które wówczas traktowane było jako drugi tytuł w federacji.
System rankingu został zniesiony wraz ze stworzeniem nowego Kodeksu Honoru. Wtedy to aktualna tabela została zastąpiona przez Contenders Ring, był to system w którym zarząd federacji po każdej gali przedstawiał rankingi. Uważano, że zawodnicy, których bilans zwycięstw wynosił 75% zasługiwali na otrzymanie title shota.
W styczniu 2005 roku po raz kolejny uległ zmianie system ustalania kandydatów do walki o mistrzostwa. Od tej chwili każdy zainteresowany musiał napisać odpowiednią petycję do zarządu, a wtedy urzędnicy ROH śledzili akt wnioskodawcy poprzez obserwację jego postawy na ringu oraz szacunku jaki wykazuje on dla Kodeksu Honoru. Te czynniki ustalały kto dostanie title shota.
Gdy w październiku 2005 roku Jim Cornett został ROH Commissioner'em, oznajmił powrót Top Five Ranking. Tabela była sporządzana raz w miesiącu a brane były w niej pod uwagę liczba zwycięstw i porażek danego wrestlera.
W lipcu 2006 roku ROH po raz kolejny ustalił zasady Top 5. Gdy Bryan Danielson był mistrzem zaczęła panować zasada, że sam może dobrać sobie przeciwnika o World Title gdy obroni pas w walce przeciwko zawodnikowi wyznaczonemu przeez federację.
Zaczął on wysyłać zaproszenia do walk wielu zapaśnikom z federacji na całym świecie, jednak urzędnicy ROH dali mu polecenie, aby wybierał także wrestlerów z ROH. Wybór padł na Homicide, który odebrał tytuł Dragonowi, a następnie stracił pas w walce z Takeshi'm Morishim'ą. Gdy Japończyk stał się mistrzem pokonał kilku wrestlerów wyznaczonych przez zarząd a sam wybrbrał sobie na przeciwnika swojego rodaka KENTę.